De volgorde van “plaatjes” is van beneden naar boven, niet logisch maar …. zo gaat het soms als je nog niet bedreven bent …..Vandaag een stukje terug in de tijd. Ik heb een greep gedaan in het foto bestand en het een en ander van de Gasthuislaan uitgekozen en een paar foto’s van de Ulenpaslaan.
Unterstehender Tekst werde ich nicht auf deutsch übersetzen. Ist auch mehr gemeint für Leute den ich längere bis zu lange Zeit nicht geschrieben habe. Da sind in Amerika 3 Freundinnen, aus 1957 !! aus 1962, und 1969 wo ich immer seltener Kontakt mit hatte. Anki ’57 rufe ich hin und wieder an, und ihrem Man habe ich 2-3 Mal bei seinem Mutter getroffen, Bette ’62 habe ich vor einen Monat bei ihrem Bruder getroffen nach 40 Jahre !! uns kam es gar nicht lange vor … , und Eva ’69 habe ich in Elfenbeinkuste kennen gelernt und abgesehen davon dass sie regelmäsig in Rheinfelden war weil sie einen Wohnung in der Schweiz hat, habe ich sie noch in Velp getroffen. Ob im alter alte Freundschafften “eine zweite Chance” kriegen ? Ob wir im Alter wie gesagt wird zurück gehen in der Vergangenheit ? Wie ist das bei euch ?? Dank diese neuen elektronischen Kommunations Technik ist dies alles auch möglich ! Das war dann eine kleine Erklärung.
“Refugium” het huis waarin ik van 1991 tot 2000 heb gewoond. Het is het ouderlijke huis van Connie (Rueb) groot, statig, met veel allure en een grote tuin (5000 m2). In de herfst 2000 kwam Wies uit Amsterdam en tot Juni 2007 hebben we daar samen, beneden, gewoond. Eerst woonde Connie’s moeder boven, later toen Con met vervroegd pensioen ging en Connie’s moeder overleden was, kwam Con er wonen. De wei, in het achterste gedeelte van de tuin begonnen we te maaien en te onderhouden nadat Momo bij ons kwam. Een heerlijke plek om met de bal te spelen ,achter de frisbee aan, hollen, en dollen. Bij mooi weer was aten we vaak achter in de tuin. We hadden kippen, Hollandse krielen, die overdag losliepen, en vooral in de grote Rhododendrons huisden. Ieder jaar kuikens, verse kriel eitjes, waar een vriendin uit Zwitserland speciale eierdopjes voor maakte !! Na de verhuizing heb ik de kippen het meest gemist. Nu wonen we alweer meer dan een jaar in, de Ulenpaslaan.
“Over het lange water” zoals deze buurt heet. Het is een deel van Presikhaaf. In 1972 toen Jacques, Maurits, Roland, Bobo en ik uit de Ivoorkust kwamen hebben we hier ook in de buurt gewoond. In de Loevesteinlaan. Als ik met Bobo wandelde keek ik altijd naar deze huizen, omdat het de grootste huizen in deze buurt waren mét een garage, behoorlijke tuin én grenzend aan een park. Ook toen lag de A12 er vlak achter. Nog steeds dus. Dat was ook wel eenpunt bij de koop van het huis. Overlast van verkeerslawaai, maar dat viel mee vonden we iedere keer als we hier in het park “ons oor te luister legden” vóór we de koop sloten. Op ieder uur van de dag “luisterden” we. Maar dat zijn en blijven moment opnamen. Gelukkig,we hebben er nog steeds geen last van. Worden wat dover ….. Soms als de wind uit het noorden of noord-westen komt horen we meer van het verkeer, maar overlast ? nee. Het kan nog komen …..? In de winter horen we ook meer dan in de zomer, maar ja dan zijn de ramen en deuren weer vaker dicht .. De voortuin klein maar alles groeit weelderig. De achtertuin ook niet meer wat het was (Gasthuislaan) maar dat was ook niet de bedoeling. We vonden het soms erg veel worden. We hebben 2 zitplekjes, zon in de ochtend, tegen het huis bij de keuken, zon in de middag en avond achterin. Buiten eten doen we nog steeds zo vaak als het kan, borreltje drinken, en krant lezen.
Dan heb ik er nog een paar “mensen” foto’s bij gedaan. Op een bankje, Wies, Lilith (14), Maurits, Najma (9), Eeva, de partner van Maurits. Achter het bankje Roland en Claudia, waar Najma bij hoort. Dan is er nog een foto waar Najma, Lilith en ik mét Janne op staan. Janne is een zoon van Eeva uit een eerdere relatie en zo’n dierbare schat dat hij er echt helemaal bij hoort. Hij is inmiddels bijna 21. Maurits zit achter de computer, zijn passie, werk en hobby. Ro, Claudia en Najma waren hier bij ons in Juli en hier staan ze bij de “bedriegertjes” in het park van Kasteel Rosendael. Volgende keer weer meer.
Filed under: Algemeen | No Comments »
